آن لحظه را مجسم کنید که رئیسِ دولت بالای منبر (ببخشید از تریبون سازمانِ ملل) شروع می‌کند به حرف زدن و لبخند‌های گستاخانه و پر از رذالت و موذیانه، بعد به سراغِ مشکلات دنیا میرود، دنیا در خشونت و افراطی گری است و جنگ و کشتار بیداد می‌کند، بناگاه رئیسِ دولت فرشتهٔ صلح میشود ( البته بجای کبوتر عمامه بر سر دارد) حرف از صلح, حقوق مسلم بشری, امنیت, کرامت انسانی, آرمان‌های بشری, آرامش و مدارا میزند و از لزوم برقراری دموکراسی و احترام به مردم و حقوق و رأی و انتخاب آنها میگوید، میگوید باید مدارا کرد و تعامل به خرج داد و همچنین مردم فلسطین هم باید در کشور خود باشند و کسی حقِ اشغال و زورگوی بر آنان نداشته باشد و خلاصه دنیا گل و بلبل باشد و باز لبخندِ ملیح و رذیلانه و فریبکارانه. چه حسی به شما دست میدهد وقتی چنین حرف‌هایی را می‌شنوید اما در داخل کشور جگر گوشهٔ ات را گرفته اند به اتهام نوشتن و بعد شکنجه کرده اند و زیرِ شکنجه کشته اند، کسی هم جوابگو نیست و هرروز یکی از مسئولان حرفِ بیربط و توهین آمیز و مسخره‌ای میزند و ارجاع میدهد به ناکجا آباد؟
چه حسی به شما دست میدهد وقتی مادرِ ستار بهستی باشید و بچه ات را کشته باشند و کسی برای دلداری دادن و معذرت خواهی به سراغت نمی‌‌آید و مجبور باشید به سازمانِ ملل و بان کی مون نامه بنویسید که پروندهٔ پسرِ من را پیگیری کنید، اما رئیس دولت که آنجا دنبال قاتلِ به ظاهر دانشمندان میگردد در ۲ ماه ریاستش هیچ تلاشی در اینباره نکرده و سکوت کرده است؟
چه حسی خواهید داشت وقتی تمام آن حرف‌های پوچ و فریبکارانه را می‌شنوید و تمامِ آن کلماتِ قصار و ادبی را می‌شنوید و چهره کریه آن شخص را خارج از ایران می‌بینید که در کمالِ ذلالت رفته تا کمی بارِ گرانِ تحریم‌ها را کم کند، اما در داخل یال و کوپالی دارند و مگر کسی میتواند به اسب آنها بگوید یابو؟
چه حسی به شما دست میدهد وقتی بدانید شخصی قدرت دارد و تریبون دارد و دروغ میگوید و میکشد و از بین میبرد، اما نمیتوانید حرف‌های خود را بزنید و همانجا رسواترش کنید؟
چه حسی دارد همه این درد‌ها را بکشی و بعد هموطنت برای آن حرف‌ها هورا بکشد؟ همان هموطنت که در تمامِ آن درد‌ها شریکت است اما ...
آری لحنِ گفتمان در خارج و برای زورمداران عوض شد اما درد‌ها همچنان مانده است و زخم‌ها همچنان باز برای کسانی که زیر آوارِ ننگین این حکومت گیر افتاده اند.
حقوق مسلم بشری» خواند و اقدامات «زورمدارانه اقتصادی و نظامی» را ضد «صلح»، «امنیت»، «کرامت انسانی» و ضد« آرمان‌های بشری
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire
نظر شما بدون نظارت و سانسور پخش میشود