این نوع از حرکت را رژیم در سالهای قبل
یعنی در دورانِ رئیس جمهوری خاتمی نیز بکار برد، بدین معنا که لبخند و
نمایشِ اعتقاد به حلِ مسائل در ظاهر و رو به خارج و در داخل در بر همان
پاشنه چرخیدن، یکی از مسائلی که در موردِ این رژیم چراغ خاموش حرکت
میکرد مسالهٔ اتمی و تعلیق نیروگاههای اتمی بود که به دنیا القأ کرده
بود ولی همانطور که روحانی در تبلیغاتِ انتخاباتی اعلام کرد نتنها تعلیقی
در کار نبوده که پروژه اتمی منظم و مثلِ قبل به کار خود مشغول بود و
کلاه گشادی بر سرِ غرب گذاشته بودند.
در واقع میتوان گفت هرگاه رژیم
با مشکلاتِ حاد مانند تحریم و احتمالِ بالای جنگ روبرو بوده تغییراتی در
ظاهر بوجود آورده تا رفع خطر کرده باشد و با فراغ بال در حین داشتن لبخند
بر لب و شعارهای دهن پر کن پشتِ پرده و دور از چشمِ دنیا آن کارِ دیگر
بکند، بیاد داریم در زمانی که اصلاحات بدنیا آمد ایران همچون دورانِ احمدی
نژاد منفورترین بود و از هر لحاظ با خطر مواجه بود، اعتراضهای مردمی و
تحریم و تعلیق روابط دیپلماتیکِ دنیا بخاطر قتلِ مخالفانِ سیاسی در خارج
از کشور و رسواییهای سیاسی و اقتصادیِ باند رفسنجانی، همه و همه کار را
بجایی رساند که رژیم دست به یک تغییرِ چهره بزند و ماسکِ جدید بر
صورت بزند، و اینگونه اصلاحات با شعارِ گفتگو تمدنها متولد شد،
روزنامههای کنترل شده تأسیس شدند و فضای کشور موقتی و تا رفعِ خطر کمی باز
شد، اما بعد که رژیم به اطمینانِ کامل رسید که در حالِ حاضر خطرِ جدی در
کار نیست سرکوب و ترور را از نو آغاز کرد و سرکوب دانشجویان و کشتار
کوی دانشگاه، کشتار و سرکوب مردم کردستان، ترور مخالفان و چهرههای سیاسی،
کشتار کارگران خاتون آباد و اعدامهای مخفیانه و غیرِ مخفیانه، همه اینها
در یک پروسهٔ خطر و رفع خطر به وقع پیوست و خاتمی همچون روحانیِ امروز به
دنیا سفر میکرد و گفتگو تمدنها را تبلیغ میکرد.
امروز نیز رژیم همان
رویهٔ را در پیش گرفته شده است، رژیم با کارهای ظاهری و پر سرو صدا قصدِ
القای تغییر را دارد اما در نهان همان را انجام میدهد که قبلان انجام
میداد، اعدامها در دوران روحانی نتنها کم نشده بلکه به طرزِ وحشتناکی
افزایش یافته است، گاز و برق گران تر شده، حمله به جوانان و گشتهای ارشاد
مثل قبل و حتی بدتر شده اند و گفتار از قطعیت و بیخیالی و پررویی به سخنان
دوپهلو تغییر پیدا کرده اند، به عنوانِ مثال احمدی نژاد میگفت در مورد
برنامه هسته ای هیچ گونه باجی نمیدهیم و مذاکرات را یکی پس از دیگری بدون
نتیجه سپری میکردند، اما روحانی میگوید خواستارِ تعامل و مذاکره هستیم طرزِ گفتگو تغییر میکند اما هدف و حقِ مسلّم هیچ گونه تغییری نخواهد
یافت.
البته ماجرا بعد از حرفهای خامنهای بهِ فازِ جدیدی رسید،
خامنهای قبل از آن هرگونه مذاکره و تعامل را به شدت رد و محکوم میکرد اما
در سخنانِ اخیرِ خود حرف از نرمش و تعامل و مذاکره به میان کشید و در
آستانه نشست ِ سازمانِ ملل برخلاف قبل برای روحانی و اینکه غرب به روحانی و
رژیم اعتماد کند اینگونه راه را هموار کرد، و صد البته برای اینکه چهرهای
نرم تر نشان دهد چند زندانی سیاسی شناخته شده را هم آزاد کرد ( حال اینکه
کی دوباره بازداشت و به زندان برگردانده شوند معلوم نیست) و حسابی بازار
گرمی براه انداخت.
نتیجهای که میشه گرفت این است که دوباره یک دوره
لبخند و تعاملِ ظاهری در پیش خواهد بود و ظاهر آراسته و پر زرق برق نشان
داده میشود، و تمامِ اینها بخاطر خطرِ جنگ و تحریمهای کمر شکن بوده است،
اما در خفا راه همان است و شغلِ شریف رژیم همان، یعنی سرکوب و قتل و
کشتار و زندان و خشونت و برای غرب هم سایتهای جدیدِ اتمی که بدور از چشم
آنها مشغول به کار هستند. و بعد از مدتی آشکار میشود آنچه گفتند فریب و نیرنگ بود.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire
نظر شما بدون نظارت و سانسور پخش میشود