mardi 16 novembre 2010

در باب ممنوعیت در بالاترین





 این عمل بالاترین دقیقا  آغاز دیکتاتوری است، یعنی قبل از هرچیز توهین و تمسخر را ممنوع میکنند و بعد به سراغ نقد و بررسی‌ میروند و تا چشم باز کنی‌ دیگر کار از کار گذشته و هزاران منتقد به بهانه توهین و تمسخر در زندان و بالای چوبهٔ دار هستند، من در مدت این یک سال و نیم که اینجا ( بالاترین) هستم لینک‌های توهین و فحش به ادیان را می‌تونم بگم به اندازهٔ انگشتان یک دست دیده ام، و این به هیچ وجه شایان تصویب قانون نیست،  این تصمیم بالاترین را فراتر از تصمیمی برای برخورد به توهین کنندگان و لینک‌های توهین میبینم.
-
به نظر من بالاترین اولین خشت سانسور را گذاشت تا هر متدینی با سلاح منفی‌ و گزارش به بهانه توهین به اعتقاداتش هرطور که دوست داشته باشد اینجا را مزین کند.

بالاترین به عمد همچون حکومت‌های دیکتاتور آزادی بیان را تقسیم بر توهین و تمسخر و نقد کرد تا در مرحلهٔ اول ضمن برخورد با توهین کنندگان و تمسخرکندگان در آینده نزدیک منتقدین را هم مورد عنایت قرار دهد، در نوشته بالاترین که برای توضیح در مورد این تصمیم نوشته است هیچ اشاره‌ای به محدودهٔ انتخابی برای توهین یا تمسخر دیده نمی‌شود بلکه با کلی‌ گوئی سعی‌ کرده ضمن انداختن توپ در زمین منتقدین آنها را تحت فشار قرار دهند و ضمن خوشحال کردن مومنین ناراضی‌ آنها را به محیطی‌ زیر سلطه و     کنترل شده بشارت دهد، که در این سایت اعتقادات آنها کوچکترین خشی را بر پیکر خویش حس نخواهد کرد.
البته باید در نظر داشته باشیم که این اقدامات همیشه و در تمام دیکتاتوری‌ها به بهانه دین و مردم دیندار صورت می‌گیرد و در مرحلهٔ اول بی‌ دینان هدف اصلی‌ و بعد از مدتی‌ که بی‌ دینان کمیاب شدند برای تداوم خشونت و ارعاب نوبت به خود مومنین میرسد تا ادامه دیکتاتوری میسر باشد.