مستند "رضا شاه" از نگاهی‌ دیگر

در روز‌های گذشته و بعد از پخشِ مستندِ " رضا شاه" عکس‌العمل‌های متفاوتی در دنیای مجازی از طرف‌های مخالف و موافق بروز داده شد، موافقین که مشغولِ دفاع و حمله بودند و مخالفین مشغولِ نقد و حمله.

در بین خیل عظیم نوشته‌ها و عکس‌العمل‌ها تعدادی بودند که از روی کینه و غرض و دشمنی نوشتند و جوابِ شبکه "من و تو" را دادند و تعدادی هم منصفانه و بدور از حبّ و بغض به قضیه پرداختند و از نظر حرفه‌ای و تکنیکی‌ به نقد آن مشغول شدند و ضمن پذیرفتن آنچه در مستند گفته شده بود، خواهانِ غنی تر شدن و بی‌ طرف بودن مستند بودند و نکاتی‌ را که میدانستند و می‌خواستند را گفتند و نوشتند.

موافقین هم ۲ دسته بودند، کسانی که چشم بسته منکر همه چیز بودند و مخالفِ هر نقد و انتقادی و حمله کننده به هر نقاد و مخالفی، و البته کسانی که حرفی‌ می‌زدند و بحثی‌ میکردند و گاه نقد را میپذیرفتند، هرچند با اما و اگر، ولی‌ متاسفانه تعداد گروه دوم بسیار اندک بود و در میان غوغا و عربده‌های گروه اول ( از دستهٔ موافقین) تقریبا ناپیدا یا حداقل کمرنگ بودند.

اما نکته‌ای که من را به نوشتن واداشت عکس‌العمل و حملات به شاهین نجفی و بعضی‌ دیگر از اشخاص بود، شاهینِ نجفی در پارگرافِ کوتاهی چند خط درباره این مستند نوشته بود:

اما شاهد حملات عجیب و تندی به این شخص در بالاترین بودیم، به طوری که در ابتدا فکر کردم انگار شاهین نجفی همانطور که در موردِ حکومت اسلامی می‌نوشت و میخواند در موردِ آن مستند و "رضا شاه" نوشته و خوانده است.

اما حقیقت این است که آنچیزی را که شاهین نوشته بود باید طرفداران رضا شاه می‌گفتند. کاش برخی‌ از نقد‌های مخالفینِ منصف را طرفدارانِ "رضا شاه" مینوشتند و می‌گفتند تا شاهد خشکیدن نطفه‌های شخصیت پرستی‌ و سانسور تاریخ و گفتن دوست داشتنی‌های آن، بودیم. کاش به جای حمله به نویسنده‌ها و منتقدین و مخالفان، اولین اشخاصی‌ که منتقدِ مستند بودند از بینِ  هوادارانِ "رضا شاه" میبودند تا ثابت کرده باشند مدرنیزم و مدرن شدن تنها به معنای ساختنِ راه و مدرسه و دانشگاه و ارتش و و و ... نیست، بلکه فکر‌های مدرن و افکار مدرن است که دنیای مدرن و بهتر را می‌سازد.

مدرن فکر کردن و مدرن دیدن و مدرن برخورد کردن اساسِ سازندگی و آبادی است،  اساسِ فرهنگ و پیشرفت و ترقی‌ است