شعري از ايرج ميرزا در باب مرده پرستي و خرافات

 

 

انتقاد از قمه زنان

زن قحبه چه می کشی خودت را ------------------دیگر نشود حسین زنده
کشتند و گذشت و رفت و شد خاک------------ ---خاکش علفو علف چرنده
حالا دگر این کتل متل چیست------------------------وین دسته خنده آورنده
آیا تو سکینه ای که گویی------------------------سو استمیرم عمیم گلنده
تو زینب خواهر حسینی -----------------------------ای نره خر سبیل گنده
خجلت نکشی میان مردم --------------------------از این حرکات مثل جنده

 تخم چه کسی برید خواهی-------------------------با این قمه های نا برنده
در جنگ دو سال قبل دیدی* ----------------------شد چند کرور نفس رنده
از این همه کشته کم نگردید---------------------یک مو ز زهار چرخ کنده
13قرن پیش اگر شد ---------------------------------- 72 سر زتن فکنده
حالا تو چرا می کنی ریش------------------------ای درخور صد هزار خنده
کی مرده شود دوباره زنده ---------------------------با نفرین تو بر کشنده
باور نکی بیا ببندیم------------------------------یک شرط به صرفه برنده

صد روز دگر برو چو امروز----------------------بشکاف سر و بکوب دنده
هی با قمه زن به کله ی خویش ------------------- کاری که تبر کند به کنده
هی گو که حسین کفن ندارد ------------------------هی پاره بکن قبای ژنده
گر زنده نشد عنم به ریشت-----------------------گر شد عن تو به ریش بنده

    در جنگ دو سال قبل دیدی:  جنگ جهانی دوم