به نظر من یک نوع موزی بازی در این گفتار (بیانه لغو دعوت از مردم برای شرکت در راهپیمایئ ۲۲ خرداد) وجود داره، یکی اینکه سلب مسئولیت از خودشون است در صورت بروز هر مشکلی چون میدونن که اتفاقی پیش میاد و قطعا از طرف دولت آنها مسبب آن هستند، و اصلا چون همیشه سعی کردند در حدً خودشون از زاویه ضعف با دولت روبرو بشن پس بطور واقعی اون وزنی را که شما فکر می‌کنید، آنها در برابر اصولگراها ندارند، فقط می‌تونن در اندازه نیروی که می‌تونن از روابط سنتی بگیرند ساخت و ساز کنند، چون اگر بیشتر از آن خود را نشان بدهند پس باید جدا جوابگو باشند به آنچه دولت در دامانشان میگذارد، اصلاحات در واقع نه میتواند و نه قدرت دارد که تظاهرات مردم را محدود کند و کوچکترین شعار اگر در ۲۲ خرداد مورد بحث آنها داده میشد خود به خود به حساب آنها ریخته میشد، بهترین کار در این مورد این است که شانه را پایین آورده و جا خالی داد، یعنی مردم را مسئول کرد در برابر هر هزینه که قرار است داده شود! با این تفسیر میشود برداشتی دیگر هم داشت که به نظر میاد این بیانیه یک نتیجه برد-برد برای اصلاح طلب‌ها به حساب میاد، چون با هزینه مردم تک خال را به میدان میندازد و در صورت موفقیت باز این اصلاحات بود که مردم را به خیابان دعوت کرد (بیانیه‌های قبلی به نظر میاد برای این منظور تعریف شده باشند) و از فردا دوباره کورکوری خوندن و شاخ و شونه کشیدن برای احمدی نژاد شروع میشود.
و البته اینجا بیشتر به بعد دیگر قضیه نگاه کنیم، که در صورت شکست این رخداد اصلاحات چه موضع خواهد گرفت! شاید این بعد زیاد روشن باشد و به موشکافی احتیاج نداشته باشد، ولی آنچه معلوم و معمول است این است چرخشی کاملا موثق و مشخص برد دیگر را برای اصلاحات به ارمغان میارد و آن هم گویا آینده نگری و مصلحت اندیشی است، که مردم باید حرف ما را گوش میکردند که همان که گفتیم عمل میکردند تا در فرصتی دوباره بازی دوباره شروع شود، در این میان همانطور که گفتم بانک این بازی مردم هستند که برای هر ۲ احتمال باید هزینه بدهند، چه اولی که شاید پیروزی و قدرت نمایی باشد، و چه دومی که شاید شکست و عقب نشینی باشد و در طرف مقابل هم ۲گروه هستند یکی (اصلاح طلب) که کاملا خوش بازی کردند و به قول معروف صور گرفتند، و گروه دیگر (اصولگرایان) که در دستاورد‌های این مناقشه همانند گروه اولی سهیم است، البته با کمی به جان خریدن ریسک.
و البته اینجا بیشتر به بعد دیگر قضیه نگاه کنیم، که در صورت شکست این رخداد اصلاحات چه موضع خواهد گرفت! شاید این بعد زیاد روشن باشد و به موشکافی احتیاج نداشته باشد، ولی آنچه معلوم و معمول است این است چرخشی کاملا موثق و مشخص برد دیگر را برای اصلاحات به ارمغان میارد و آن هم گویا آینده نگری و مصلحت اندیشی است، که مردم باید حرف ما را گوش میکردند که همان که گفتیم عمل میکردند تا در فرصتی دوباره بازی دوباره شروع شود، در این میان همانطور که گفتم بانک این بازی مردم هستند که برای هر ۲ احتمال باید هزینه بدهند، چه اولی که شاید پیروزی و قدرت نمایی باشد، و چه دومی که شاید شکست و عقب نشینی باشد و در طرف مقابل هم ۲گروه هستند یکی (اصلاح طلب) که کاملا خوش بازی کردند و به قول معروف صور گرفتند، و گروه دیگر (اصولگرایان) که در دستاورد‌های این مناقشه همانند گروه اولی سهیم است، البته با کمی به جان خریدن ریسک.
داود جان علاوه بر این نکات شما یک مسئله ای که ذهن من رو درگیر کرده اینه که مجلس و مطهری و امثالهم دارند به احمدی گیر می دن این روزها.شاید تا ۱ماه دیگه عزلش کنند ونظام حفظ بشه و آقایون از این با خبر هستند و ما بی خبر؟!!
RépondreSupprimerسلام پریسا عزیز، اگه توجه کنید در آخر گفتم که این بازی برای هر ۲ گروه برد بود، فقط این میان هزینه بر مردم تحمیل میشه، آقای مصطفوی در یک مصاحبه یک بود دیگر قضیه را هم نشان داده اند که بیان موسوی و کروبی یأن صدور آرمان سرکوب مردم در روز تظاهرات
RépondreSupprimerمرسی از نظر
http://balatarin.com/permlink/2010/6/11/2083895
RépondreSupprimerاینجا میتونی مصاحبه را بشنوید،